Dragomir Milojević
Predsednik Vrhovnog kasacionog suda Republike Srbije, predsednik Visokog saveta sudstva.
Rođen je 11. novembra 1954. godine u Kragujevcu, gde je završio Osnovnu školu, Gimnaziju i Pravni fakultet, na kome je diplomirao 4. aprila 1978. godine.
Radni odnos zasnovao je 1. septembra 1978. godine u Opštinskom sudu u Kragujevcu, na radnom mestu pripravnika, a po obavljenom pripravničkom stažu, pravosudni ispit položio 28. aprila 1980. godine. Biran je za sudiju Opštinskog suda u Kragujevcu 7. decembra 1982. godine i raspoređen u Krivičnom odeljenju, kao istražni sudija. Poslove istražnog sudije obavljao je do novembra 1984. godine, kada je postavljen za predsedika veća u Krivičnom odeljenju Opštinskog suda u Kragujevcu. Sudeći sudija u Opštinskom sudu u Kragujevcu bio je do 17. novembra 1992. godine, kada je izabran za sudiju Okružnog suda u Kragujevcu.
Od 1. decembra 1992. godine radio je u Okružnom sudu u Kragujevcu kao sudija – predsednik veća u Krivičnom odeljenju, sve do 9. novembra 1999. godine, kada je izabran za sudiju Vrhovnog suda Srbije.
Na dužnost sudije Vrhovnog suda Srbije stupio je 1. decembra 1999. godine i raspoređen na rad u Krivičnom odeljenju, kao sudija. Za vreme rada u Vrhovnom sudu Srbije u toku 2004. godine postavljen je za predsednika veća, a obavljao je i poslove zamenika predsednika Krivičnog odeljenja, zamenika predsednika Odeljenja sudske prakse, a u toku 2008. i 2009. godine bio je i zamenik predsednika Vrhovnog suda Srbije. U Vrhovnom sudu Srbije obavljao je i poslove sudije u Veću za ratne zločine, a bio je i učesnik brojnih savetovanja i okruglih stolova na savetovanjima u Vrnjačkoj Banji, Zlatiboru, Kopaoniku i Tari, gde je iznosio svoje stručne radove.
Učestovao je u radu brojnih međunarodnih savetovanja i seminara koji su se odnosili na primenu Evropske konvencije o ljudskim pravima, Evropske konvencije o transnacionalnom kriminalu, na borbu protiv organizovanog kriminala i ratnih zločina, u vezi kojih tema je bio učesnik i okruglih stolova u međunarodnim sudovima u Strazburu, Hagu i Institutu „Maks Plankt“ u Frajburgu.
Na opštem re/izboru odlukom Visokog saveta sudstva br.06-00-37/2009 od 25. decembra 2009. godine nije izabran za sudiju Vrhovnog kasacionog suda, a po odbijanju njegovih prigovora obavljao je advokatsku delatnost u periodu od 12. decembra 2011. godine do 12. oktobra 2012. godine. Odlukom Ustavnog suda Republike Srbije br. VIIIU-534/2011 od 24. jula 2012. godine usvojena mu je žalba i poništena odluka Visokog saveta sudstva, tako da je u postupku postupanja po odluci Ustavnog suda izabran za sudiju Vrhovnog kasacionog suda, na koju funkciju je stupio 16. oktobra 2012. godine.
Na Opštoj sednici svih sudija Vrhovnog kasacionog suda od 20. februara 2013. godine postavljen je za vršioca funkcije predsednika Vrhovnog kasacionog suda. Istovremeno postaje predsednik Visokog saveta sudstva. Na funkciju predsednika Vrhovnog kasacionog suda stupio je 6. decembra 2013. godine na Opštoj sednici, pošto je prethodno izabran na Prvoj sednici Drugog redovnog zasedanja Narodne skupštine Republike Srbije 2013. godine, održanoj 31. oktobra 2013. godine.